درمان کودکان بیش فعال با دارو

اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی یکی از مشکلات رفتاری شایعی است که در کودکی زیاد دیده می شود و طیفی از مشکلات یادگیری و رفتاری و عاطفی را هم برای کودک و هم خانواده به وجود می آورد . 
در این اختلال کودک هم نشانه های کمبود توجه و هم نشانه های بیش فعالی را از خود نشان می دهد و هر دو اختلال نیاز به درمان و پیگیری دارد تا هر چه زودتر از عواقب بعدی آن جلوگیری شود . برای درمان این اختلال از روش های زیادی مانند بازی درمانی ، درمان شناختی رفتاری ، دارودرمانی و ... استفاده می شود . درمان اختلال بیش فعالی یک درمان گروهی است و باید به وسیله چند متخصص انجام شود و هم روانپزشک و هم روانشناس در فرایند درمان مشارکت دارند . در این مقاله به داروهای رایجی که برای اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی استفاده می شود می پردازیم و عوارض این داروها را بیان می کنیم .

داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال نقص توجه – بیش فعالی

داروها معمولا برای کنترل نشانه های بیش فعالی و نقص توجه مورد استفاده قرار می گیرند و عوارض آنها نیز معمولا پس از چند هفته مصرف کاهش می یابد . کودکی که از دارو استفاده می کند باید به دقت چک شود و عوارض مصرف داروها روی او سنجیده شوند . معمولا از دو نوع داروهای محرک وغیر محرک برای درمان استفاده می شود ، استفاده از داروهای محرک بسیاری از نشانه های بیش فعالی را کاهش می دهد ولی برخی کودکان به داروهای محرک جواب نمی دهند به همین دلیل از داروهای غیرمحرک استفاده می شود . 
ریتالین : این دارو یک داروهای محرک بوده و از شایع ترین داروهایی است که برای درمان نقص توجه – بیش فعالی مورد استفاده قرار می گیرد . مدت اثر این دارو 4 تا 6 ساعت است بنابراین دارو باید یک یا دوبار در روز مصرف شود . داروهای محرکی مانند ریتالین موجب کاهش بیش فعالی ، افزایش توجه ، کاهش تکانشگری ، کاهش رفتارهای منفی ، بهبود تعامل اجتماعی و افزایش موفقیت تحصیلی کودک می شوند . 
دگزامفتامین : این دارو نیز برای درمان بیش فعالی تجویز می شود و باعث افزایش فعالیت دوپامین و نوراپی نفرین شده و با افزایش فعالیت مغزی باعث افزایش توجه و تمرکز و سرعت تفکر می شود . 

عوارض داروهای مورد استفاده برای درمان نقص توجه همراه با بیش فعالی

یکی از نگرانی هایی که برای استفاده از داروها برای درمان وجود دارد این است که این داروها ممکن است برای اصلاح مشکلاتی در کودک به کار برده شوند که هیچ ربطی به بیش فعالی ندارند بنابراین مهم است والدین اگاهی داشته باشند که چه داروهایی موثر هستند و چه محدودیت هایی دارند و این داروها حتما باید پس از سنجش و تشخیص دقیق تجویز شوند و از آنجایی که تاثیر این داروها 4 تا 6 ساعت است شما به عنوان والد باید مطمئن باشید که هر کسی که از کودک شما پرستاری می کند از مصرف این داروها آگاهی دارد و آنها را سر وقت به کودک می دهد .
در مورد فواید و اثرات مفید این داروها باید بگوییم که مطالعات بسیاری در این مورد انجام شده و به وضوح نشان داده اند که مصرف داروهای محرک باعث می شود این کودکان آرام تر شوند ، با دیگران ارتباط بهتری برقرار کنند و تمرکز بیشتری داشته باشند . هم چنین میزان پرخاشگری شان کمتر شده و عملکرد بهتری در مدرسه نشان می دهند . 
به فواید این داروها اشاره شد و در ادامه عوارض جانبی هر کدام از داروهای گفته شده را بیان می کنیم که بیشتر این عوارض قابل کنترل هستند ولی حتما باید به پزشک معالج اطلاع داده شوند . 
عوارض جانبی ریتالین : بی اشتهایی ، تهوع ، کاهش وزن ، اختلالات خواب ، بی خوابی ، گیجی ، تحریک پذیری ، کج خلقی و بی قراری 
عوارض جانبی دگزامفتامین : بی‌قراری ، بی‌خوابی ، سرگیجه ، سردرد ، بی‌حوصلگی و در طولانی‌مدت افسردگی شدید ، بی اشتهایی، خشکی دهان ، کاهش وزن ، اسهال ، یبوست