توصیه هایی به والدین درباره آسیب های آموزش مجازی

نصیبه شیخی اظهار داشت: اهمال کاری یا تعلل ورزیدن و به تأخیر انداختن کارها پدیده‌ای شایع به ویژه در زمینه تحصیل است که در حال حاضر با توجه به مجازی بودن مدارس این پدیده رشد چشمگیری در میان دانش آموزان داشته است. این در حالی است که خانواده‌ها به دلیل فشارهای مختلف ناشی از شیوع ویروس کرونا، متحمل استرس‌های مضاعف مرتبط با تحصیل فرزندانشان شده اند.

وی تصریح کرد: بارها مشاهده شده که برخی از والدین سهل انگاری و ساده انگاری را همچون عادت در فرزندان خود پذیرفته اند در حالی که عواقب آن نه تنها در حال حاضر موجب کاهش کمیت و کیفیت تحصیلی می‌شود بلکه در ابعاد وسیع‌تری در آینده آنها تأثیرگذار خواهد بود.

شیخی ادامه داد: صرف نظر از اینکه تا چه میزان ریشه‌های اهمال کاری درونی است، باید به تأثیر والدین به عنوان عامل بیرونی بسیار مهم توجه داشت. به بیان دیگر والدینی که تاکنون در محور دوم آموزش قرار داشته اند، به دلیل شرایط خاص کنونی ناگزیر در محور اول قرار گرفته و چه بسا نداشتن تجربه در زمینه آموزش مجازی و اطلاعات اندک حول این محور ناخواسته موجب سوق دادن دانش آموز به سمت کارهایی که لذت انجامشان بیشتر و یا رنج انجام دادنشان کمتر است می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه والدین می‌توانند با رعایت نکات ساده از اهمال کاری فرزندانشان بکاهند، افزود: ایجاد چار چوب زمانی مشخص و قاطع توسط والدین برای هر بخش از تحصیل از جمله زمان حضور در کلاس، استراحت و انجام تکالیف یکی از مؤثرترین اقدامات در زمان تعطیلی مدارس است.

این روانشناس بالینی اضافه کرد: باید توجه داشت که والدین در منزل نقش معلم نداشته و مسائل مرتبط با تحصیل فرزندشان را به کادر آموزش واگذار کنند و تنها همچون گذشته نقش حمایتگر خود را ایفا کنند. در واقع برای رسیدن به یک مهم نباید یک اصل مهم دیگر که همان نقش حمایتگری است را قربانی کرد.

وی گفت: در صورتی که دانش آموز هرگونه بی نظمی مرتبط با تحصیل اعم از غیبت غیر موجه و یا عدم انجام تکالیف داشته باشد، والدین اجازه دهند که فرزندشان با عواقب آن رو به رو شده و مسئولیت رفتارش را به خود او واگذار کنند. همچنین بهتر است اعضای خانواده در زمان حضور در کلاس مجازی دانش آموز از تماشای تلویزیون، دورهمی و…، بپرهیزند و این زمان را به مطالعه و کارهایی از این دست اختصاص بدهند.

شیخی ابراز داشت: از دیدگاه روانشناختی این امکان وجود دارد که اصل لذت، دلیل رفتار اهمال کارانه است. بر همین اساس دانش آموز ممکن است برای اجتناب از احساسات منفی، وظایف اضطراب آور خود را به تأخیر بیندازد. در این صورت والدین باید علت اضطراب فرزندشان را شناسایی و نسبت به رفع آن اقدام کنند.

وی خاطر نشان کرد: تقویت حس خودکارآمدی و ایجاد اعتماد به نفس با استفاده از تقویت مثبت و پاداش دهی در برابر رفتار کارآمد دانش آموز یکی دیگر از اقدامات مؤثر والدین در جلوگیری از اهمال کاری دانش آموزان است. همچنین با توجه به زمان بر بودن تبادل اطلاعات در مدارس مجازی و صرف زمان زیاد در این فضا؛ والدین از فراهم کردن شرایط برای اوقات فراغت و بهداشت روانی فرزندان غافل نشوند.

منبع: مهر