فشرده سازی زمان با واقعیت مجازی

محققان روانشناسی در UC Santa Cruz دریافتند که انجام بازی ها در واقعیت مجازی تأثیری را به نام “فشرده سازی زمان”  ایجاد می کند، جایی که زمان سریع تر از آنچه تصور می کنید می گذرد. گریسون مولن ، که در آن زمان در مقطع کارشناسی علوم شناختی بود ، با پروفسور روانشناسی نیکولاس داویدنکو همکاری کرد تا آزمایشی را طراحی کنند. اکنون نتایج در14 می 2021 مجله Timing & Time Perception منتشر شده است .

مولن یک بازی پر پیچ و خم را طراحی کرد که هم در قالب واقعیت مجازی و هم در قالب های معمولی قابل اجرا بود شرکت کنندگان در هر دو قالب بازی کردند ، هر دو نسخه در اصل یکسان بودند ، اما پیچ و خم ها در هر یک کمی متفاوت بودند به طوری که دیگر هیچ تکراری بین قالب ها وجود نداشت.

از شرکت کنندگان خواسته شد هر زمان که احساس کردند پنج دقیقه می گذرد ، دیگر بازی را متوقف کنند. از آنجا که هیچ ساعت در دسترس نبود ، هر کس مجبور بود این تخمین را بر اساس برداشت خود از گذر زمان انجام دهد.

مطالعات قبلی درباره درک زمان در واقعیت مجازی اغلب از شرکت کنندگان در مورد تجربیات خود پس از واقعیت سوال می کردند، اما در این آزمایش ، تیم تحقیقاتی می خواست یک کار زمانبر را در تجربه واقعیت مجازی ادغام کند تا آنچه را که در آن لحظه اتفاق می افتد ، ثبت کند. . محققان میزان واقعی زمانی را که با متوقف کردن هر یک از شرکت کنندگان در این بازی سپری شده بود ، ثبت کردند و این شکافی بین درک شرکت کنندگان از زمان و واقعیت نشان داد.

این مطالعه نشان داد که شرکت کنندگانی که نسخه واقعیت مجازی این بازی را بازی می کردند ، قبل از اینکه احساس کنند پنج دقیقه گذشته است، به طور متوسط ​​72.6 ثانیه بیشتر از زمان افرادی که با مانیتور معمولی شروع به کار کردند بازی کردند. به عبارت دیگر ، افراد در مقایسه با قالب های معمولی ، 28.5 درصد بازی کردند.

این اثر فشرده سازی زمانی فقط در بین شرکت کنندگانی مشاهده شد که ابتدا بازی را در واقعیت مجازی انجام می دادند.  زیرا شرکت کنندگان قضاوت خود در مورد زمان دوم بر اساس هر زمان تخمینی که در دور اول انجام دادند ، بدون در نظر گرفتن قالب ، تعیین کردند. اما اگر فشرده سازی زمان مشاهده شده در دور اول با انواع دیگر تجربیات واقعیت مجازی و بازه های زمانی طولانی تر قابل ترجمه باشد ، می تواند گامی بزرگ در جهت درک عملکرد این اثر باشد.

مولن گفت: “این اولین بار است که می توانیم واقعاً اظهار کنیم که فقط این نیست که شما یک بازی ویدیویی یا محتوای هر آنچه را می بینید بازی می کنید.” “این واقعاً واقعیت مجازی در مقابل یک صفحه نمایش معمولی است که به اثر فشرده سازی زمان کمک می کند.”

فشرده سازی زمان می تواند در برخی شرایط مفید باشد – مانند تحمل یک درمان ناخوشایند پزشکی یا گذراندن زمان در پرواز طولانی – اما در شرایط دیگر ، پیامدهای مضر دارد.

” مولن گفت : از آنجا که استفاده از هدست های واقعیت مجازی برای مدت زمان طولانی راحت تر است و همچنین بازی های جذاب بیشتری برای این قالب ساخته می شوند ، من فکر می کنم خوب است که از تبدیل شدن آن به یک کازینو مجازی جلوگیری کنید ، جایی که در نهایت بیشتر بازی می کنید زیرا شما نمی دانید که چقدر وقت می گذرانید ، “.

تحقیقات در مورد اعتیاد به بازی نشان می دهد که از دست دادن زمان در طول بازی می تواند بر چرخه خواب و روحیه بازیکن تأثیر منفی بگذارد. این تأثیرات می توانند در واقعیت مجازی بارزتر شوند ، اما مولن می گوید که طراحان بازی می توانند با تلفیق ساعتی که در فواصل منظم در طول گیم پلی ظاهر می شود، به حداقل رساندن خطر کمک کنند.

همچنین کشف اینکه چرا به نظر می رسد واقعیت مجازی به فشرده سازی زمان کمک می کند مهم خواهد بود. در مقاله ، مولن یک احتمال را توصیف می کند که مربوط به این واقعیت است که ، در واقعیت مجازی ، یک بازیکن از آگاهی بدن کمتری برخوردار است. استاد روانشناسی ، نیکلاس داویدنکو ، نویسنده و مشاور مقاله ، دلیل اهمیت این امر را توضیح داد.

داویدنکو گفت: “در واقعیت مجازی ، وقتی به پایین نگاه می کنید ، ممکن است چیزی را مشاهده نکنید که بدن شما در آن قرار داشته باشد ، یا ممکن است شمایی از یک بدن را ببینید ، اما مانند بدن شما نخواهد بود.” “نظریه هایی وجود دارد که ما ممکن است به ضربان قلب و سایر ریتم های بدن خود کمک کنیم تا به مغز ما کمک کند تا زمان را ردیابی کند ، بنابراین اگر در واقعیت مجازی حس و حال کمتری از بدن خود دارید ، ممکن است نبض های این مکانیسم زمان سنجی را از دست بدهید ”

آزمایش های آینده برای آزمایش این نظریه می تواند بینش جدیدی را برای کمک به طراحان در به حداکثر رساندن مزایا و به حداقل رساندن آسیب ناشی از فشرده سازی زمان با ادامه رشد فناوری واقعیت مجازی فراهم کند.

منبع: سایک نیوز